Ik zal gelijk met een concrete vergelijking beginnen. Ik zei van de week tegen Pepijn: “Ik voel mij niet zo lekker.” Ja dat kan zou je zeggen. Iedereen voelt zich wel eens niet zo lekker. Maar dan ken je mij niet goed. Een van de laatste keren dat ik zei “ik voel mij niet zo lekker” was tijdens mijn miskramen. Als ik mij eens niet zo lekker voel zal je mij echt niet horen. Ik stap onder de douche en het leven gaat door.
Mijn laatste miskramen waren heftig met complicaties. Van niet stoppen met bloeden dat de verloskundige midden in de nacht kwam op last van Pepijn tot controle in het ziekenhuis waar een dikke baarmoederontsteking werd geconstateerd en ik met spoed geopereerd moest worden. En wat zei ik: “Moet dat echt? Ja ik voel mij niet zo lekker, maar…” Als ik nu foto’s terug kijk zie ik een lijkbleek ingevallen gezicht verkrampt van de pijn. Maar toen hoorde je mij niet anders dan “ik voel mij niet zo lekker.”
En ik koos beschuit met jam…
Dus ik stond van de week onder de douche en voelde wel spierpijn all over mijn lichaam, maar de plicht riep en ik ging op wandeling. De dag erna stonden meerdere Snuffelbossen met en zonder begeleiding gepland dus ik stond onder de douche en gaan met die banaan. Voorafgaand moest er ontbeten worden. En ik koos beschuit met jam. Ja dus? Nou dat at ik dus alleen tijdens mijn zwangerschappen (zoals jullie weten is er geen een van goed afgelopen), miskramen en als ik echt niet meer goed in mijn vel zit. Anders zal je mij geen beschuit met jam zien eten. Dan moet ik er niet aan denken.
Dus Pepijn vroeg: “wat wil je eten vanavond? Soep?” Een echte testvraag van Pepijn. Want wederom; ik ben geen soepeter. Dat is voor mij geen maaltijd. Maar ik zei: “ja lekker”.. Pepijn wist genoeg. “We gaan even je temperatuur opmeten.” “Ja straks..” probeerde ik er nog onderuit te komen.. Maar Pepijn was onverbiddelijk. Dus mijn temperatuur werd gemeten. 37,9 graden. “O..maar dat is toch niet zo hoog?” hoor ik je denken. Nou als je weet dat mijn reguliere temperatuur op 36,1/36,2 ligt dan is dat wel degelijk hoog!
Oftwel, Pepijn kent mij. Pepijn weet dat ik pijn, ongemak en ziekte voor mijzelf hou. En door mijn normale patronen en gedragingen te kennen weet hij ook wanneer ik afwijk. Signaal 1: ik voel mij niet zo lekker. Signaal 2: beschuit met jam. Signaal 3: een (voor mij) abnormaal hoge temperatuur. En dus geeft hij mij bankrust wetende dat ik dat zelf niet zal doen.
Zo ook toen ik een wortelpuntontsteking had. Het broeide al even en als meesterontkenner “het gaat wel over..” ging ik door. Maar het ging niet over en ik moest een weekend overleven op 10 x de toegestane pijnstillers omdat ja, in het weekend is er geen tandarts beschikbaar…
Ziek zijn of gewond is een risico…
Honden verbergen hun pijn en ongemakken ook. Nog veel beter dan mensen zelfs. Want ziek zijn of gewond is een risico. Je bent kwetsbaarder in de buitenwereld. Daarbij kunnen ze ook niet zelf in actie komen. Mensen (ook al doen ze dat niet altijd) kunnen de dokter bellen, praten, vertellen wat er scheelt, waar het pijn doet, hoe lang al, etc. Jouw hond kan dit niet. Ze is volledig afhankelijk van jou.
Herkennen wanneer jouw hond niet lekker in zijn vel zit, spanning voelt, ziek is of pijn heeft is dus belangrijk. Niet alleen voor je hond maar ook voor jezelf. Want vanuit ziekte, pijn, spanning of ongemak kan je een hele andere houding en heel ander gedrag gaan zien bij je hond.
Kan je een patroon ontdekken?
Van de week liep ik op een spiegelwandeling en kreeg ik een hele mooie vraag. “Mijn hond houdt zijn staart soms hoog gebogen, strak en naar links. Wat betekent dit? Ik kan dit niet op de plaatjes terugvinden?” Mijn vervolgvragen waren o.a. : “Hoe heeft je hond zijn staart tijdens neutrale/ontspannen situaties? Wanneer heeft hij hem in deze positie? Wat gebeurt er dan? Of wat is ervoor gebeurt? Kan je een patroon daarin ontdekken?”
Plaatjes zijn algemeen. Beschrijvingen zijn algemeen. Iedereen is anders. Onze honden zijn individuen met individuele gedragingen, eigenschappen en trekjes. Ze volgen niet altijd de plaatjes. Dus om uit te vogelen wat jouw hond bedoeld of dat er iets aan de hand is moet je kijken, observeren en analyseren. Niet alleen in het moment zelf, maar ook juist als er niets aan de hand is. Want hoe zie je anders of er afwijkingen zijn? Wat is normaal voor jouw hond? Dus niet; wat is de norm in zijn algemeenheid, maar wat is de norm voor jouw hond?
Veel honden lijden in stilte…
Sarai heeft bijvoorbeeld lage ALT waardes. Dit zijn waardes om je lever gezondheid te meten. Dit is belangrijk voor de dierenarts om te weten, want als er iets lever gerelateerd zou zijn en bij de testen komt er ‘ja wat verhoogd, maar nog binnen de grenzen’ uit dan is er bij Sarai wel degelijk iets aan de hand.
Veel honden lijden daadwerkelijk in stilte. Wil je dit voorkomen is het dus zaak dat je jouw hond kent. Haar routines, patronen, gedragingen, trekjes, bewegingen, geur en uiterlijk. In ontspannen vorm, zodat je afwijkingen kan herkennen mochten die zich voordoen. Om hier preventief mee bezig zijn observeer je dus, analyseer je zorg je dat je een (mentale) notitie maakt als je afwijkingen ziet. Je kan je hond 1 of 2 keer per jaar laten onderzoeken door een dierenarts, osteopaat of chiropractor. Ook kan een professionele specialistische hondenmasseur uitkomst bieden. Verder kan je bijvoorbeeld een extra paar ogen mee laten kijken op een spiegelwandeling. Zo liep ik laatst met een witte herder en verwees ik door naar een chiropractor. En wat bleek? Er zaten een aantal rugwervels vast. Na de behandeling zagen we een ander loopje en veel relaxter gedrag dan voor de behandeling.
Oud beeldmateriaal kan je ook helpen als je hond langzaam ouder wordt. Kijk eens terug naar beelden en vergelijk toen en nu. Zie je verschil? En wat dan als je verschil ziet? Dan zijn er uiteraard weer allerlei mogelijkheden. Wat is de oorzaak van dit verschil? Is het pijn, angst of stress? Wellicht een combinatie? Is het acute pijn of chronisch? Is het geestelijk of lichamelijk? Ken je hond!
Loop jij vast met jouw hond of wil je een goede start maken waarna je daarna zelf verder kan bouwen? Kijk dan eens bij ons aanbod https://wolfhalla.nl/ of stuur een mail naar wolfhalla@outlook.com.
Deze tekst is geschreven door gediplomeerd Family Dog Mediator en hondencoach Marra Mensink. Het overnemen van deze tekst zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media met bronvermelding en benoeming van auteur wordt gewaardeerd om zo gedegen moderne wetenschappelijke kennis te verspreiden voor een veilige en fijne samenleving voor mens en hond.
