O wat ruik ik toch?! Ik moet het weten! Ik wil richting de geur lopen maar er prikt iets in mijn nek dus zet ik een pas terug. Het gevoel stopt, dus ik focus mij weer op die geur. Terwijl ik de bron van de geur probeer op te sporen beweegt er ook een klein hondje voor mijn neus. Wie ben jij? Wil je iets van mij? Wil je hallo zeggen of kan ik beter uit jouw buurt blijven? Ik ken jou niet, maar je zit zo dichtbij. Ik wil naar je toe gaan, maar au daar voel ik weer die pijn in mijn nek. Harder dit keer. Dus ik zet weer een pas terug. Maar nu kom jij mijn kant op, nog dichterbij, en om kennis te maken wil ik toch even goed kunnen ruiken. Dus ik zet weer een stap in jouw richting, maar wel met een bochtje dit keer. Au! Nou ja zeg, waar komt dit vandaan? Komt het door jou dat ik dit voel? Ben jij gevaarlijk voor mij? Ik voel dat ik in de war raak. Mijn hart begint wat sneller te kloppen. Ik kijk om me heen, pik nog een geur op en ineens flitst er iets langs mijn ogen. Wow! Wat was dat? Ik probeer het na te kijken maar wordt afgeleid door tweede geur. Ik draai mijn hoofd terug en Vroemmm! Ik schrik me kapot en ren achteruit. Au! Ik kan niet verder en krijg moeite met ademhalen. Ik voel dat mijn hart nog sneller begint te kloppen en ik wil weg. Maar ik zit vast. In de verte hoor ik vaag een geluid. “Zit!.. Zit!… Zit!…” Ik kan niet meer goed nadenken, zak door mijn achterpoten en beland op mijn billen. De benauwdheid wordt minder, maar dan komen er ineens 2 handen richting mijn hoofd. Ik wil ze ontwijken dus ik kijk weg en draai mijn hoofd. Het helpt niet en mijn hoofd wordt omsloten. Ik laat het maar over me heen komen. Ik hoor die stem weer in de verte. “Zie, je moet gewoon verwachten dat ze doen wat je zegt.”
Dit is een openbare weg hoor…
Letterlijk het scenario dat zich gisteren voor mijn huis afspeelde. Van wat ik kon zien een dame met een hele kleine teckel die graag wilde leren hoe ze haar pupje op moest voeden en een, naar ik denk, hondentrainer met een grote Bulldog waarvan je hierboven zijn waarschijnlijke gedachten kan lezen. Op dit punt kon ik niet anders dan vragen of de dame met de Bulldog dit niet voor mijn huis wilde doen. Terwijl de adrenaline ook door mijn lijf gierde vroeg ik vriendelijk of ze dit ergens anders wilden gaan doen. De reactie was uiteraard; dit is een openbare weg hoor, ik mag hier doen wat ik wil. Doordat ik zo hoog in mijn eigen spanning zat kon ik er niets anders uitbrengen dan; “toch wil ik u vriendelijk vragen dit niet voor mijn huis te doen met zo’n slipketting.” De mevrouw keek mij hooghartig aan en nam natuurlijk haar tijd om te vertrekken.

Dit is geen welzijnsgerichte hondentraining, maar dierenmishandeling…
Ten eerste is het stuk gras achter ons hek geen openbare weg, maar hoort nog bij ons perceel. Dan komt de weg en direct aansluitend de parkeerplaats van het restaurant De Dreiput, ook geen openbare weg dus. Door mijn spanning krijg ik het er niet uit en kan alleen maar lijdzaam toekijken hoe beide honden strak langs elkaar worden meegesleurd. Ten tweede is dit geen welzijnsgerichte hondentraining, (meer over welzijnsgericht opvoeden hier https://wolfhalla.nl/gedrag/welzijnsgericht-opvoeden/) maar pure dierenmishandeling. Door mijn spanning is mijn woordenschat verdwenen en voel ik alleen een brok in mijn keel. Ten derde voel ik mij machteloos. Machteloos, want je kan niet ingrijpen. Honden worden nog steeds als bezit gezien volgens de wet, maar stel je toch eens voor dat een mens zo mishandeld zou worden voor de deur. Dan stond de hele buurt buiten, werd er gefilmd, en de politie gebeld. Ik kijk naar de honden en denk aan de 2 kennismakingsgesprekken die ik zojuist deze week gepland heb.
Stroombanden, lijfstraffen, gedwongen sociale ontmoetingen…
Beide kennismakingsgesprekken over nerveuze, uitvallende, blaffende en bijtende honden. Waarin tijdens de telefoongesprekken al een tipje van de sluier opgelicht werd over de eventuele oorzaken. Honden met een verleden van stroombanden, lijfstraffen, ontnomen persoonlijke ruimte en gedwongen sociale ontmoetingen. Niet alleen door de baasjes, maar ook door de hondentrainers. Om vervolgens bij een dierensjamaan terecht te komen die ‘het trauma’ van de linker hersenhelft heeft verplaatst naar de rechter hersenhelft en daarmee verklaart dat de hond via de ‘EMDR’ ‘genezen’ is en nu alles weer moet kunnen. Wil je meer leren over agressie bij honden kijk dan hier https://wolfhalla.nl/gedrag/agressie-bij-honden/ en/of hier Agressie bij honden deel 2: de praktijk – Wolfhalla.

Tips om jezelf wegwijs te maken in hondentrainersland…
Dus waar moet je zijn? Waar moet je naartoe als jij jezelf, je hond en jullie omgeving het best mogelijke leven wil geven? Waar moet jij je informatie vandaan halen? Wat is betrouwbare informatie? Want door al die bomen begrijp ik dat het bos nog moeilijk te zien is. Je oom die zijn hele leven honden onder constant appel heeft gehad? Die zal het toch wel weten toch, want via Social Media kom je er niet uit. Je ziet de ene trainer de andere trainer zwart maken en andersom en al die heftige reels spreken elkaar allemaal tegen. En via het nieuws wordt er gezegd dat je op gehoorzaamheidscursus moet want er zijn steeds meer hondenbeten in Nederland. Dus op gehoorzaamheidscursus zullen ze het ook wel weten toch? Want als je de juiste spullen en materialen aanschaft dan kan jij je puppy helemaal vormen zoals jij wilt, en krijg je net zo’n hond als uit de film niet wetende dat dit niet het geval is als de trainer jou het omgekeerde verteld en dat dit totaal onrealistische verwachtingen zijn. De hond van je ouders is overigens ook zo streng opgevoed en die deed ook nooit wat verkeerd dus misschien weten zij wel hoe het moet, net als de buurvrouw en als je het even niet weet dan heeft onze grote vriend Google altijd een antwoord.
Dus ik snap het! Ik snap dat het lastig is! Hier een paar tips om jezelf wegwijs te maken in hondentrainersland:
- Zoek een geschoolde, welzijnsgerichte professional gebaseerd op de moderne wetenschap.
- Kijk bij de diploma’s en bijscholing en/of vraag deze na.
- Check de werkwijze en visie van de persoon op de site en/of vraag deze na.
- Is er ruimte voor overleg en eigen inbreng of moet je doet wat de ander zegt?
- Past de werkwijze bij jou, bij jouw gevoel en bij jouw hond?
- Leer de hondentaal en luister naar wat jouw hond aangeeft.
- Lees je in en bereid je voor.
- Kijk naar groepsgrootte en of er zaken individueel kunnen.
- Vraag een kennismaking aan en/of kijk eens mee.
- Met wat voor materiaal wordt er gewerkt?
- Wie mag er mee (kijken) tijdens de lessen?
- Let op goedkoop/duurkoop. Lage prijzen zijn verleidelijk, maar wat zegt dat over de kwaliteit?
Waar te beginnen? Hier enkele tips voor boeken om je op weg te helpen en een beeld te vormen bij de moderne wetenschappelijke inzichten:
- Een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans. Elke Pup een goede start of je puber goed op pad. (Martine Burgers/Sam Turner)
- Meet your Dog. (Kim Brophey)
- Een vlekkeloos hondenleven. (Ilse Rediers)
Heel veel leesplezier en een goede en fijne samenwerking gewenst voor jou en jouw hond! Voor vragen zijn wij bereikbaar via www.wolfhalla.nl/contact of 0655403005. Ook kan je een mail sturen naar wolfhalla@outlook.com.
Deze tekst is geschreven door gediplomeerd Family Dog Mediator en hondencoach Marra Mensink. Het overnemen van deze tekst zonder schriftelijke toestemming is niet toegestaan. Delen van dit artikel op social media met bronvermelding en benoeming van auteur wordt gewaardeerd om zo gedegen moderne wetenschappelijke kennis te verspreiden voor een veilige en fijne samenleving voor mens en hond.